سنجش و مقایسه کمی و کیفی انتشارات علمی دانشگاه ها در قالب گروه های دانشگاهی از شیوه های بسیار مفید برای ارزیابی نسبی تولیدات علمی این گروه ها، بر مبنای امکانات و فرصت های موجود است. به همین منظور و در جهت ارتقا سطح کیفی تحقیقات علمی در دانشگاه ها، پژوهش حاضر انتشارات علمی دانشگاه های ایران در پایگاههای استنادی Web of Science ISI را در یک دوره ده ساله (2006-1997)، بر مبنای شاخص های کمی و کیفی علم سنجی (انتشارات، استنادات، عامل اثرگذار، درصد مدارک استناد شده) در قالب سه گروه (دانشگاه های وابسته به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، دانشگاه های وابسته به وزرات بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و سایر دانشگاه ها) مقایسه و بررسی کرده است. پژوهش به روش پیمایشی انجام شده است. جامعه پژوهش را کل دانشگاه های ایران تشکیل داده است، که در پایگاه های استنادی موسسه اطلاعات علمی (ISI) انتشارات علمی داشتند. نمونه گیری بر مبنای تحقیقات گارفیلد، به صورت قضاوتی غیراحتمالی بوده و 64 دانشگاه را شامل شده است که حداقل 25 تولید علمی در این دوره زمانی در پایگاه های استنادی (نمایه استنادی) علوم، نمایه استنادی علوم اجتماعی، نمایه استنادی هنر و علوم انسانی) داشته اند. داده های لازم از طریق ابزار تحلیلی پایگاه های مذکور گردآوری شده و به روش آمار توصیفی و استنباطی و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 13، تجزیه و تحلیل شد.یافته های پژوهش نشان می دهند که گروه های دانشگاهی نام برده بر مبنای شاخص کمی تولید و شاخص کیفی استناد تفاوت معنی داری ندارند و این در حالی است که بر مبنای شاخص های کیفی عامل اثرگذار و درصد مدارک استناد شده، دانشگاه های وابسته به وزارت علوم، ... نسبت به دانشگاه های وابسته به وزارت بهداشت، ... در وضعیت مطلوب تری قرار دارند. نتایج رتبه بندی دانشگاه ها نیز نشان می دهد که اغلب دانشگاه های برتر بر مبنای هر 4 شاخص از دانشگاه های وابسته به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری هستند. در بخش رتبه بندی دانشگاه ها، یافته ها بیان کننده آن است که رتبه بندی دانشگاه ها بر مبنای شاخص های کمی و کیفی نتایج متفاوتی دارد و دانشگاه های شیراز، صنعتی اصفهان و تبریز تنها دانشگاه هایی هستند که در فهرست دانشگاه های برتر بر مبنای هر 4 شاخص حضور دارند. متفاوت بودن نتایج ارزیابی دانشگاه ها بر مبنای شاخص های کمی و کیفی علم سنجی، چه در سطح فردی و چه در سطح گروه های دانشگاهی لزوم توجه به هر دو بعد شاخص ها را در ارزیابی ها روشن می کند.

افزایش تقاضای اجتماعی برای ورود به رشته های دانشگاهی و سیل مدرک گرایی در مهرو موم های اخیر، بازار آموزش عالی را داغ و شکل گیری سریع و ناموزون مراکز و مؤسسات دانشگاهی را در پی داشته و در عین ناباوری با سیاستگذاریهای غلط نیز حمایت شده است. طبیعتاً برآیند چنین روند تکانشی در رشد بی رویه ی مراکز دانشگاهی، افت شاخصهای کیفیت در نظام آموزش عالی کشور بوده است. دراین مقاله با تحلیل اسنادو مدارک روندسیاست گذاری آموزش عالی ایران مورد کندوکاو قرار گیرد. بررسی پیشینه نشان داد که سیاستها و برنامه های نظام آموزش عالی کشورتحت لوای سیاست کلی و متمرکز کشور و در نبود مشارکت برنامه ریزان متخصص و خبره طراحی، تدوین و برای اجرا ابلاغ میگردد به نحوی که ماهیتافاقد ویژگیهای یک نظام برنامه ریزی مطلوب و علمی، فاقد بینش واقعگرایانه، به دور از نیازهای جامعه، بیشتر بروکراتیک و متاثر از جریانات پر نفوذ عقیدتی و سیاسی است. نتایج اجرای چنین سیاستها و برنامه هایی درافزایش ثبت نام در مراکز آموزش عالی، ایجاد مراکز علمی جدید، کمبود فضا و تجهیزات فناوری، سیل مدرک گرایی، افت کیفیت علم و دانش، بیکاری فارغ التحصیلان وشکاف بیشتربین دانشگاه، صنعت وجامعه نمودیافته است. همچنین از مهمترین چالش های آموزش عالی، اتلاف سرمایه های مالی وانسانی کشور به دلیل بی کیفیتی بروندادها و عدم تمایل به جذب این منابع انسانی در سطوح جامعه، نبود نظام جامع نظارت، ارزیابی و اعتبارگذاری در عرصه آموزش عالی، کافی نبودن پویایی در نظام آموزش عالی برای پاسخگویی متناسب به نیازهای جامعه، کم توجهی به پرورش مهارت ها، کارآفرینی، خلاقیت و نوآوری در نظام آموزشی، گسست ارتباطات دانشگاه هاباموسسه های تحقیقاتی و جامعه پیرامون، فقدان جهت گیری های مرتبط باآمایش سرزمین دربرنامه ریزی-های توسعه آموزش عالی، کمیت گرایی و فقدان کیفیت لازم آموزش دانشگاهی است. برای برون رفت از چنین وضعیتی ضمن اهتمام برتحلیلی آسیب شناسانه از وضعیت موجود، سیاستها، مسیر و سازوکارهای توسعه آموزش عالی کشور به طور اساسی مورد بازبینی قرار گیرد و برای ارتقای سطح مهارت و کارآیی دانش آموخته دانشگاهی مبتنی بر خط مشی توسعه مورد نظر دراسناد بالادستی نظیرسندچشم اندازکشوروتاکیدبرنظام علمی وتحقیقاتی و بر پایه اولویت های آن تلاش و در راستای رفع چالش های پیش روی توسعه آموزش عالی اقدام کرد.

مقدمه: این تحقیق در مورد پسماندهای پزشکی یک چارچوب جامعی را برای اصلاح فعالیت های مدیریت پسماندهای پزشکی در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران ارایه می دهد.روش کار: در این مطالعه از روش توصیفی-مقطعی و مشاهده ای استفاده شده است. این مطالعه در سال 1385 انجام گردیده است. اطلاعات با تکمیل چک لیست و پرسش نامه که درجه اطمینان و اعتبار آن محرز گردیده، جمع آوری و آنالیز شده است.یافته ها: این مطالعه نشان می دهد که پسماندهای پزشکی تولید شده در بخش های بیمارستانی، از نظر ترکیب به مقدار زیادی ناهمگون می باشند: کاغذ و مقوا، پلاستیک، رنگ، شیشه، فلزات، پسماندهای غذایی، پسماندهای عفونی و غیره. بر اساس این مطالعه، در مورد مدیریت جمع آوری و حمل پسماندهای بیمارستان های دانشگاه، 42% پسماندها در کانتینرها و کیسه های پلاستیکی جمع آوری می گردند. در 75% بیمارستان های تحت این مطالعه، زمان نگهداری پسماندها در جایگاه های نگهداری حدود 24 -12 ساعت به طول می انجامد. کل پسماندهای پزشکی بیمارستان ها به وسیله کامیون های سرپوشیده جمع آوری و به خارج از بیمارستان ها منتقل می گردند. در 46% بیمارستان ها، پسماندهای پزشکی به طور دستی به جایگاه های موقت حمل می گردند. پسماندهای خطرناک تولید شده در بخش های بیمارستان ها حدود 42% کل پسماندها را تشکیل می دهند.نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده از این تحقیق، به منظور کاهش آلودگی در این بیمارستان ها مدیریت بایستی فعالیت هایی را در مورد پسماندهای پزشکی در محل تولید و متمرکز در محدوده بیمارستان ها انجام دهد. کارکنان شاغل در امر جمع آوری و حمل و نقل پسماندها بایستی کلیه اقدامات حفاظت شخصی را رعایت نمایند. البته مدیریت پسماندهای پزشکی بدون همکاری و تشریک مساعی گروه های مختلف حرف پزشکی نمی تواند در این امر موفقیت کسب نماید.

علوم زیستی از جمله علوم پایه محسوب شده که هر روزه بر اهمیت آن در جهان افزوده می شود و کشورهای مختلف تلاش دارند تا با سرمایه گذاری بیشتر بر آن بتوانند اقتدار بیشتری پیدا کنند. در آمریکا بیش از نیمی از کل حمایت های دولت فدرال در علوم مختلف، تنها به علوم زیستی اختصاص می یابد. در اتحادیه اروپا علوم زیستی زمینه اشتغال بیش از 22 میلیون نفر را فراهم کرده است. در جمهوری اسلامی ایران از یک سو سیاست های کلی علم و فناوری با تاکید بر مرجعیت علمی و نیز تقویت علوم پایه ابلاغ شده، و از سوی دیگر رشته ها و مقاطع مختلف علوم زیستی در دانشگاه های مختلف کشور دایر است و سالانه پژوهش های زیادی در این حوزه به انجام می رسد. در راستای رهیافت به اهداف سیاست های کلان، در این مطالعه ارزیابی علوم زیستی با مبنای پژوهش در ایران و نیز مقایسه آن در سطح جهانی، در سطح آسیا و در سطح کشور طی یک مطالعه تطبیقی و در دو بازه زمانی سه ساله (2008 تا 2011 و 2012 تا 2015) با استفاده از نظام رتبه بندی لایدن صورت گرفت. این مقایسه با نگاه به کمیت مقالات، کیفیت مقالات، همکاری های بین المللی و همکاری دانشگاه و صنعت صورت گرفت. نتایج این مطالعه نشان می دهد که گرچه علوم زیستی در ایران از نظر تعداد مقالات در وضعیت نسبتا مناسبی قرار دارد، ولی نیاز است تا این شاخص از میانگین رشد این حوزه در جهان فراتر رود تا بتوان این جایگاه را حفظ کرد. همچنین این مطالعه نشان می دهد که از جنبه کیفیت مقالات، دانشگاه های ایران نیاز به تقویت بسیار زیادی داشته و در این شاخص، فعالیت دانشگاه های کشور نسبت به رقبا از کفایت لازم برخوردار نبوده است. از جنبه همکاری های بین المللی نیز دانشگاه ها در ایران در حوزه علوم زیستی باید بتوانند همکاری های خود را با سایر کشورها گسترش دهند. همچنین ارتباط دانشگاه ها با صنعت در حوزه علوم زیستی باید تقویت شود. یافته های این پژوهش نشان می دهد که لزوم تدوین نقشه راه تعالی علوم زیستی در ایران بشدت احساس می شود تا بتوان از این طریق در این حوزه اقتدار آفرین پیشرفت مطلوب داشته باشیم و دراستای مرجعیت علمی حرکت کنیم.

برای دانشجویان و دانشمندان جوان ممکن است این سوال مطرح گردد که برای دانشمند شدن، کیفیت یا کمیت مقالات یک فرد است که دارای اهمیت می باشد؟ شخصا، بارها با این سوال به هنگام برگزاری کارگاه های مقاله نویسی مواجه شد ه ام. Salthammer در انتهای سخن سردبیری خود، دو مثال بسیار جالب می آورد تا به روشنی به سوال فوق پاسخ دهد. او در ابتدا به شیمیدان روسی به نام Yuri Struchkov اشاره می کند که در سال 1926 میلادی به دنیا آمده و در سال 1995 میلادی فوت نموده است. این شیمیدان روسی در عمر خود بیش از 2000 مقاله به رشته تحریر در آورده است. حتی پس از مرگش و تا سال 2004 میلادی، هنوز نام وی در میان نویسندگان مقالات به چشم می خورده است. Yuri به همین جهت برنده جایزه نوبل قلابی Ig Nobel Prize گردید [1]. ..

هدف: بررسی کمیت و کیفیت آموزشی گزارش صبحگاهی در بخش های بیمارستان قائم (عج)مواد و روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی مقطعی با استفاده از پرسشنامه صورت گرفته است و داده های به دست آمده از پرسشنامه ها توسط نرم افزار آماری SPSS/7.5 ذخیره و کلیه محاسبات آماری نیز توسط آن انجام گردیده است.یافته ها: در مجموع به 330 پرسشنامه پاسخ گفته شد که در بسیاری از بخش ها فقدان نظم، حضور ضعیف اساتید، تاکید زیاد بر مباحث تئوری، آموزش غیر متناسب با مقطع تحصیلی، شرایط محیطی نامناسب و در مجموع کارآیی پایین آموزشی گزارش های صبحگاهی را از نگاه دانشجویان نشان می دهد.بحث: با توجه به اینکه گزارش صبحگاهی در درجه اول به عنوان یک برنامه آموزشی تنظیم و مقدار زیادی از وقت دانشجویان را در بیمارستان اشغال می نماید، بازنگری در روش ها و توجه به بهبود کیفیت ضروری به نظر می رسد.

مطالعه روی مبانی شکل گیری خانه های مسکونی شهرهای مختلف ایران نشان می دهد که همواره رابطه ای مستقیم میان اقلیم، طبیعت و معماری مسکونی ایران وجود داشته است. یکی از عناصر مهم طبیعت که در معماری خانه های سنتی ایران جایگاه ویژه ای داشته، عنصر آب است. در این تحقیق سعی شده است با بررسی تناسبات حوض و حیاط در معماری مسکونی اقلیم های مختلف ایران، به چگونگی تاثیر عوامل اقلیمی روی کیفیت و کمیت آب در حیاط پرداخته شود. روش تحقیق همبستگی علی مقایسه ای با استدلال استنتاجی است و اطلاعات آن به روش اسنادی گردآوری و تنظیم شد. روش نمونه گیری تصادفی نظام دار و جامعه آماری 32 خانه از خانه های سنتی ایران در چهار اقلیم مختلف ایران بود. چارچوب نظری این تحقیق بر این اساس استوار است که عوامل اقلیمی نقش مهمی در تعیین تناسبات حوض و حیاط در خانه های سنتی ایران داشته اند. عوامل اقلیمی، متغیرهای مستقل و تناسبات حوض و حیاط، متغیرهای وابسته این تحقیق هستند. نتایج این تحقیق نشان می دهد که شکل گیری تناسبات حوض و حیاط در خانه های سنتی ایران، تحت تاثیر عوامل اقلیمی منطقه بوده است.

مقدمه: امروزه یکی از مهم ترین معضلات زیست محیطی، مواد زاید تولیدی در مراکز دندانپزشکی است که به علت داشتن عوامل خطرناک، سمی و بیماری زا از اهمیت خاصی برخوردار است. هدف این مطالعه بررسی و آنالیز مواد تولیدی در مراکز دندانپزشکی شهر شاهرود می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی، کل مطب های دندانپزشکی شهر شاهرود انتخاب شدند و از هر مطب، سه نمونه در انتهای 3 روز کاری متوالی (روزهای دوشنبه، سه شنبه و چهارشنبه هر هفته)، 3 نمونه برداشت شد. نمونه ها به صورت دستی جداسازی و به 64 جزء مختلف تفکیک و با استفاده از ترازوی آزمایشگاهی وزن شدند. در مرحله بعد، اجزای وزن شده بر اساس ویژگی و پتانسیل خطرزایی دسته بندی شدند.نتایج: میزان کل پسماند تولیدی در مطب های دندانپزشکی شهر شاهرود برابر با 2425.48 کیلوگرم در سال می باشد. سهم تولید پسماندهای عفونی، پسماندهای شبه خانگی، پسماندهای شیمیایی و دارویی و پسماندهای سمی به ترتیب برابر با %46.0، %43.8، %9.2 و %1.0 می باشد.نتیجه گیری: در رابطه با مدیریت بهینه ای دندانپزشکی پیشنهاد بر این است که علاوه بر آموزش دندانپزشکان جهت انجام فعالیت های مربوط به کاهش، جداسازی و یا بازیافت پسماند در داخل مطب؛ جمع آوری، حمل و نقل و دفع هر کدام از بخش های پسماندهای دندانپزشکی به صورت جداگانه و مطابق با دستورالعمل ها و ضوابط مربوطه انجام گیر.